Een tijdje geleden kwam ik een vrouw tegen die ik al een tijd niet had gezien. Aardig als ik ben, zei ik: ‘Hé!’

Ik had het nog niet gezegd of ze reageerde met: ‘Oh, Bayless!’ en ze haalde een brief uit haar tas die ik haar drie jaar eerder had geschreven om haar te bemoedigen. Ze zei: ‘Ik draag deze altijd bij mij.’

Ik had wel willen huilen! Ik bedoel, ik was geraakt. Maar toen dacht ik: ‘Is er niemand anders die je troost? Is er niemand anders die bemoedigende woorden voor jou heeft?’ Ik vraag me dit ook over jou af.

Heb jij vandaag bemoediging nodig? Ik weet niet wat je omstandigheden zijn, maar ik vind zelf troost en bemoediging in 1 Thessalonicenzen 5:9-11:

Want God heeft ons niet bestemd tot toorn, maar tot het verkrijgen van de zaligheid, door onze Heere Jezus Christus, Die voor ons gestorven is, opdat wij, hetzij wij waken, hetzij wij slapen, samen met Hem zouden leven. Bemoedig elkaar daarom, en bouw de één de ander op, zoals u trouwens al doet.

Denk hier eens een moment over na. Als we kijken naar de eeuwigheid, waar het uiteindelijk om draait, zijn jij en ik niet bestemd tot toorn! Dat is goed nieuws! Dat is geweldig nieuws! Dat is bemoedigend nieuws! En dat is troostend nieuws!

God bewaart Zijn toorn voor de goddelozen. Maar net als in het oude Egypte, toen de doodsengel de huizen met het bloed van het Lam voorbijliep, dank ik God dat de toorn van God aan ons voorbijgaat!

Het wordt bewaard, maar niet voor jou en mij. Als christenen ontsnappen wij aan de toorn van God.

Dank U, Jezus!

Bekijk hier de bijpassende uitzending: Het werk van de Heilige Geest – Harrison Conley