We lezen nog een keer Lukas 12:16-21:

En Hij zei tot hen een gelijkenis en sprak: Het land van een rijke man had veel opgebracht. En hij overlegde bij zichzelf en zei: Wat zal ik doen? Want ik heb geen ruimte om mijn vruchten op te slaan. En hij zei: Dit zal ik doen: ik zal mijn schuren afbreken en grotere bouwen en ik zal daarin al mijn koren en al mijn goederen opslaan. En ik zal tegen mijn ziel zeggen: Ziel, u hebt veel goederen liggen voor veel jaren. Neem rust, eet, drink en wees vrolijk. Maar God zei tegen hem: Dwaas! In deze nacht zal men uw ziel van u opeisen; en wat u gereedgemaakt hebt, voor wie zal het zijn? Zo is het met hem die voor zichzelf schatten verzamelt en niet rijk is in God.

Kijk eens naar de paar zinnen die deze man sprak. In zijn korte verklaring zegt hij zes keer ‘ik’ en vijf keer ‘mijn’!

Zijn perspectief was erg egocentrisch.

Ik heb een paar vragen voor je om over na te denken:

• Wie voorzag in regen waardoor zijn gewassen groeiden?
• Wie voorzag in vruchtbare grond waaruit zijn gewassen groeiden?
• Wie maakte het zaad dat hij plantte?
• Wie liet de zon schijnen?
• Wie gaf hem zijn fysieke kracht om op het veld te werken?
• Wie gaf hem het leven?

Het antwoord op al die vragen is God. Toch gaf hij geen erkenning aan God in zijn spreken, zijn plannen, of zijn gaven. Hij had God moeten danken voor al Zijn zegeningen en hij had Hem moeten vragen wat Hij wilde dat er met Zijn oogst gedaan werd.

Erken God en vraag Hem wat je moet doen met Zijn bronnen waar jij rentmeester over bent.

Bekijk hier de bijpassende uitzending: Van betekenis zijn