In Titus 3:1-7 staat:

Herinner hen eraan dat zij de overheden en machten onderdanig behoren te zijn, dat zij hun gehoorzaam zijn en dat zij tot elk goed werk bereid zijn, dat zij niemand belasteren, niet strijdlustig zijn maar welwillend, en alle zachtmoedigheid bewijzen aan alle mensen. Want ook wij waren voorheen onverstandig, ongehoorzaam, dwalend, verslaafd aan allerlei begeerten en hartstochten, levend in slechtheid en afgunst, hatelijk en elkaar hatend. Maar toen de goedertierenheid van God, onze Zaligmaker, en Zijn liefde tot de mensen verschenen is, maakte Hij ons zalig, niet op grond van de werken van rechtvaardigheid die wij gedaan zouden hebben, maar vanwege Zijn barmhartigheid, door het bad van de wedergeboorte en de vernieuwing door de Heilige Geest. Die heeft Hij in rijke mate over ons uitgegoten door Jezus Christus, onze Zaligmaker, opdat wij, gerechtvaardigd door Zijn genade, erfgenamen zouden worden, overeenkomstig de hoop van het eeuwige leven.

Paulus vertelt ons dat wij niet moeten vergeten waar we vandaan komen. Hij zei dat we nederig moeten zijn en over niemand kwaad moeten spreken. Waarom? Omdat wij zelf vroeger ook onverstandig, dwalend en ongehoorzaam waren.

Ik dank God dat ik een nieuwe schepping in Christus ben, maar ik schaam me nog steeds als ik terugdenk aan sommige situaties voor mijn bekering! Ongehoorzaam? Check. Verslaafd aan allerlei begeerten en hartstochten? Helaas wel! Bovendien had ik last van alle andere dingen die Paulus in dit gedeelte noemt en dan nog een aantal dingen!

Het is bijzonder hoe mensen in de kerk vergeten hoe zij waren voordat God in hun leven kwam. Ze zijn geneigd zich hooghartig en veroordelend op te stellen richting degenen die nog steeds in zonde leven. Een harde, veroordelende, hoogmoedige kerk die verbaal uithaalt naar zondaars is een van de lelijkste sieraden waarmee je het prachtige evangelie kunt uitdragen.

Bekijk hier de bijpassende uitzending: Het streven naar vriendelijkheid en geduld