De laatste paar overdenkingen hebben we gekeken naar de oorzaak van geestelijke droogte. In de overdenking van vandaag wil ik kijken naar egoïsme als oorzaak van geestelijke droogte.

Egoïsme is als je meer gericht bent op je eigen belangen dan op de noden van anderen of op het bouwen aan Gods Koninkrijk.

In Haggai 1:4-6, 9-11 zegt God:

Is het voor u wel de tijd om in uw fraai overdekte huizen te wonen, terwijl dit huis verwoest ligt? Nu dan, zo zegt de HEERE van de legermachten: Let aandachtig op uw wegen. U zaait veel maar brengt weinig binnen. U eet maar niet tot verzadiging. U drinkt maar wordt niet dronken. U kleedt u, maar wordt niet warm. De dagloner ontvangt zijn loon in een doorboorde buidel. U rekent op veel, maar zie, het wordt weinig. Wat u in huis bracht, daar blies Ik in. Waarom? spreekt de HEERE van de legermachten. Vanwege Mijn huis, dat verwoest ligt, terwijl u zich uitslooft, ieder voor zijn eigen huis.

Daarom onthoudt de hemel u dauw, en het land onthoudt u zijn opbrengst, want Ik riep droogte uit over het land, over de bergen en over het koren, over de nieuwe wijn en over de olie, en over wat het land oplevert, over de mensen en over de dieren en over al de inspanning van uw handen.

Ze investeerden alles in zichzelf en in hun huizen, maar er werd niet eens gedacht aan Gods huis of Gods Koninkrijk.

Als je wilt dat het regent, moet je eerst aan God en Zijn huis denken, daarna aan anderen en als laatste pas aan jezelf. Het is als het Engelstalige kinderliedje joy, j-o-y: Jesus, others and then you (blijdschap: eerst Jezus, dan anderen en dan jij).

Bekijk hier de bijpassende uitzending: Hoe je een mens naar Gods hart wordt