In Marcus 10:17-22 lezen we het volgende:

En toen Hij naar buiten ging om op weg te gaan, snelde er iemand naar Hem toe, viel voor Hem op de knieën en vroeg Hem: Goede Meester, wat moet ik doen om het eeuwige leven te beërven? En Jezus zei tegen hem: Waarom noemt u Mij goed? Niemand is goed behalve Eén, namelijk God. U kent de geboden: U zult geen overspel plegen; u zult niet doden; u zult niet stelen; u zult geen vals getuigenis afleggen; u zult niemand benadelen; eer uw vader en uw moeder. Maar hij antwoordde Hem: Meester, al deze dingen heb ik in acht genomen van mijn jeugd af. En Jezus keek hem aan en had hem lief, en Hij zei tegen hem: Eén ding ontbreekt u: ga heen, verkoop alles wat u hebt en geef het aan de armen en u zult een schat hebben in de hemel; en kom dan, neem het kruis op en volg Mij. Maar hij werd treurig over dat woord en ging bedroefd weg, want hij had veel bezittingen.

Dat is een interessant stukje, of niet? Ik denk dat vers 22 gelezen kan worden als ‘Veel bezittingen hadden hem’ zonder dat we afbreuk doen aan de betekenis van de tekst. Bezittingen bezaten hem en hij ging bedroefd van Jezus weg.

Toen Jezus deze man ontmoette, keek Hij dwars door hem heen en zag wat zijn leven beheerste. Vers 21 kan als volgt weergegeven worden: ‘Oké, je wilt dit echt? Dit is jouw blokkade, kerel.’ Zijn blokkade was zijn houding jegens bezittingen.

Deze man hield meer van bezittingen, welvaart en de dingen van het leven dan van Jezus.

Hoe zit het met jou? Doe jij mee met de wereld en geloof je dat je je geluk moet halen uit de spullen die je verzamelt? Of houd je het meest van God?

Bekijk hier de bijpassende uitzending: Het enige wat je nodig hebt: Jezus!