In de overdenking van gisteren hebben we ontdekt dat de liefde een weg is die alles overtreft. We moeten de liefde najagen, vooral als we de gaven van de Geest uitoefenen.

In 1 Korinthe 13 benadrukt Paulus weer hoe belangrijk de liefde is. Laten we beginnen met vers 1:

Al zou ik de talen van de mensen en van de engelen spreken, maar ik had de liefde niet, dan zou ik klinkend koper of een schallende cimbaal zijn geworden.

Paulus zegt niet dat de gave van het spreken in tongen niet mag of niet echt is. Maar als het niet in liefde wordt gesproken, is het gewoon kabaal. Het water neemt de smaak aan van de leiding waar het doorheen vloeit. Als de leiding niet schoon is, kan het water een behoorlijk smerige smaak krijgen, ook al is het nog steeds echt water.

Zo kan ook de gave echt zijn, maar zonder liefde is het vooral een hoop lawaai.

We gaan verder met vers 2:

En al zou ik de gave van de profetie hebben en alle geheimenissen weten en alle kennis bezitten, en al zou ik al het geloof hebben zodat ik bergen zou verzetten, maar ik had de liefde niet, dan was ik niets.

Hij zegt niet dat de gaven niets zijn. De gaven zijn echt. Hij zegt dat jij niets bent. God kijkt naar je karakter, niet naar je prestaties. De wereld kijkt naar onze prestaties, maar God niet.

En al zou ik al mijn bezittingen uitdelen tot levensonderhoud van de armen, en al zou ik mijn lichaam overgeven om verbrand te worden, maar ik had de liefde niet, het baatte mij niets. (vers 3)

Er staat niet dat het de armen niet zou baten, maar het zou jou niet baten. Jij raakt je beloning kwijt als je hartsgesteldheid niet goed is.

Jaag de liefde na!

Bekijk hier de bijpassende uitzending: Het streven naar liefde en het goede