Het is je vast opgevallen dat we in de laatste paar overdenkingen hebben gekeken naar materiële zegeningen en hoe we met die zegeningen moeten omgaan.

In 1 Kronieken 29:14-16 lezen we wat Gods visie hierop is:

Want wie ben ik, en wat is mijn volk, dat wij de kracht zouden hebben om vrijwillig te geven zoals dit? Want van U is alles, en uit Uw hand hebben wij het U gegeven. Want wij zijn vreemdelingen voor Uw aangezicht en bijwoners, zoals al onze vaderen. Als een schaduw zijn onze dagen op de aarde, en er is geen hoop. HEERE, onze God, heel deze overvloed die wij gereedgemaakt hebben om voor U een huis te bouwen, voor Uw heilige Naam, dat is van Uw hand; het is alles van U.

Er worden middelen ingezameld voor de bouw van de tempel (iets wat Davids zoon Salomo zal voltooien). In deze verzen praat David hierover met God.

We lezen dat David erkende dat alles wat hij had, alles wat het volk bezat, letterlijk God toebehoorde. Ze gaven gewoon iets terug wat al van God was.

Ik zal je een geheimpje vertellen: jij en ik zijn slechts rentmeesters. Op een dag zal de Eigenaar ons rekenschap af laten leggen voor hoe we met Zijn spullen zijn omgegaan. We zullen allemaal rekenschap af moeten leggen voor ons rentmeesterschap over Zijn bezittingen.

Hij geeft ons rijkelijk alle dingen om van te genieten, maar Hij zal je vragen of je met de spullen gedaan hebt wat Hij van je vroeg. Het is niet van ons.

Materiële schatten vallen onder rentmeesterschap en we moeten ermee doen wat de Eigenaar van ons vraagt. Dat betekent dat we moeten luisteren naar de stem van de Eigenaar en Zijn instructies voor Zijn bezittingen op moeten volgen.

Bekijk hier de bijpassende uitzending:  De invloed van een vrijgevig hart