In de overdenking van gisteren lazen we dat we niet alleen moeten geven om te krijgen. Dat moet niet onze belangrijkste motivatie zijn. De vraag is dan: ‘Wat is de juiste motivatie?’

Om dat te ontdekken, moeten we kijken naar wat God motiveerde om te geven. Je vindt dit in Johannes 3:16:

Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.

God had zo lief dat Hij gaf. En ja, God zaaide zeker een oogst toen Hij Zijn Zoon gaf. Hij zaaide een oogst van zonen en dochters.

Je hoort vanuit liefde voor God en toewijding aan Hem te geven. Geef omdat je niet wil dat mensen een eeuwigheid zonder God moeten leven, omdat je van mensen houdt, omdat je begaan bent met de gebroken, stervende mensen.

Dat is de juiste motivatie om te geven. Als je met die motivatie geeft, zal je beloning groot zijn. God zal ervoor zorgen dat het vermenigvuldigd bij jou terugkomt.

Tegenwoordig leggen veel mensen hier niet de nadruk op als het gaat om geven. Het komt op mij over alsof een hoop sprekers alleen de hebzucht van mensen aanspreken, als ze over dit onderwerp spreken. Het lijkt alsof dat de belangrijkste motivatie is volgens sommige leiders; ‘Hé, geef, want God zal je zegenen.’ En er is geen twijfel over mogelijk dat God degenen die geven zegent. De Bijbelse beloften zijn duidelijk.

Maar hoe zit het met de gewichtigere zaken? Weet je nog hoe Jezus de Joodse leiders bestrafte in Matteüs 23:23, omdat zij het belangrijkste van de Wet nalieten: het recht, en de barmhartigheid en het geloof?

God kijkt naar het hart. Ons hart hoort te lijken op dat van onze hemelse Vader, die genadig, vriendelijk, liefdevol en vrijgevig is, zelfs voor de meest ondankbare en slechtste mensen onder ons. Dat is de juiste motivatie.

Bekijk hier de bijpassende uitzending: De dienst die God erkent 1/2