In Genesis 12:1-3 lezen we:

De HEERE nu zei tegen Abram: Gaat u uit uw land, uit uw familiekring en uit het huis van uw vader, naar het land dat Ik u wijzen zal. Ik zal u tot een groot volk maken, u zegenen en uw naam groot maken; en u zult tot een zegen zijn. Ik zal zegenen wie u zegenen, en wie u vervloekt, zal Ik vervloeken; en in u zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden.

God zegt tegen Abram: ‘Abram, Ik ga je zegenen en jij zult tot zegen zijn.’ Ik wil het volgende benadrukken: dat Abram tot zegen was, was onlosmakelijk verbonden met het wandelen in Gods bestemming. Hij kon alleen tot grote zegen zijn als hij luisterde naar Gods stem.

Als je niet in je bestemming wandelt, zul je nooit in die mate tot zegen zijn zoals God dat bedoeld heeft.

Kleefden er risico’s aan voor Abram? Jazeker! Hij moest alles achterlaten wat hem vertrouwd was. Al zijn zekerheid, alles wat comfortabel en vertrouwd was.

Hij verliet Ur der Chaldeeën, wat volgens de geschiedenis een van de meest ontwikkelde steden van de oudheid was. Ze hadden geplaveide straten, een ondergronds rioolstelsel en het was een plaats voor wereldhandel.

Abram verliet dit alles en ging in geloof op avontuur. Hij jaagde het doel na dat God voor zijn leven had. En toen hij dat deed, zegende God hem en werd hij tot zegen.

Maar denk eens na over het volgende: wat als hij was gebleven? Wat als hij had gezegd: ‘Hier ben ik veilig; hier heb ik het helemaal gemaakt. Ik heb een mooi huis en alles wat ik nodig heb. Ik denk dat ik hier blijf.’ Dan hadden wij zijn naam niet eens geweten.

Jaag je doel na. Dan zul je Gods zegen ontvangen.

Bekijk hier de bijpassende uitzending: Ben je op de juiste plek? 1/2