In de laatste overdenkingen hebben we gekeken naar Lucas 12. Vandaag wil ik de verzen 16-21 lezen. Deze verzen vormen de basis voor de komende overdenkingen.

En Hij zei tot hen een gelijkenis en sprak: Het land van een rijke man had veel opgebracht. En hij overlegde bij zichzelf en zei: Wat zal ik doen? Want ik heb geen ruimte om mijn vruchten op te slaan. En hij zei: Dit zal ik doen: ik zal mijn schuren afbreken en grotere bouwen en ik zal daarin al mijn koren en al mijn goederen opslaan. En ik zal tegen mijn ziel zeggen: Ziel, u hebt veel goederen liggen voor veel jaren. Neem rust, eet, drink en wees vrolijk. Maar God zei tegen hem: Dwaas! In deze nacht zal men uw ziel van u opeisen; en wat u gereedgemaakt hebt, voor wie zal het zijn? Zo is het met hem die voor zichzelf schatten verzamelt en niet rijk is in God.

Soms zijn mensen geneigd ervan uit te gaan dat ze nog jaren voor zich hebben. Maar dat is niet slim. We moeten leven alsof we de Heer vanavond zullen ontmoeten.

Dat betekent niet dat je niet hoeft te werken aan je toekomst. Het betekent niet dat je niet hoeft te sparen. De Bijbel zegt dat een rechtvaardige man een erfenis voor de kinderen van zijn kinderen achterlaat.

Maar we moeten op zo’n manier leven dat we ons niet hoeven te schamen omdat we allerlei soorten ongebruikte en niet toegewezen fondsen op de bankrekening hebben staan die niemand goed zullen doen.

Op een dag moeten we voor Jezus staan en rekenschap afleggen over al onze spullen. Dat moment kan sneller komen dan je denkt!

Bekijk hier de bijpassende uitzending: Zaaien en oogsten