God vindt de motieven van ons hart zeer belangrijk. Gisteren lazen we dat je hartsgesteldheid het belangrijkste is bij het geven. In Matteüs 6:6, 17 en 18 lezen we hoe belangrijk het hart voor God is als we bidden en vasten.

Jezus spreekt als we bidden allereerst onze hartsgesteldheid aan:

Maar u, wanneer u bidt, ga in uw binnenkamer, sluit uw deur en bid tot uw Vader, Die in het verborgene is; en uw Vader, Die in het verborgene ziet, zal het u in het openbaar vergelden.

Vervolgens spreekt Hij onze hartsgesteldheid aan als we vasten:

Maar u, als u vast, zalf dan uw hoofd en was uw gezicht, zodat het door de mensen niet gezien wordt als u vast, maar door uw Vader, Die in het verborgene is; en uw Vader, Die in het verborgene ziet, zal het u in het openbaar vergelden.

Jezus wil dat we bidden met de juiste hartsgesteldheid, zonder op zoek te zijn naar de waardering van anderen. Als je vast, is het niet de bedoeling dat je dit iedereen laat weten.

Als je aan het vasten bent en iemand vraagt of je mee gaat lunchen en je antwoordt: ‘Nee, dat kan niet. Ik ben aan het vasten,’ zou die ander kunnen denken: ‘Wauw, die is geestelijk!’ Maar dat is dan gelijk alle waardering die je zult krijgen, dus geniet er maar van.

Wat wil Jezus duidelijk maken? Als we aan de armen geven, als we bidden, als we vasten, doen we dat niet om erkenning van mensen te ontvangen. We doen het uit gehoorzaamheid aan God, uit liefde voor onze medemens, en omdat we gewoon iemand willen helpen die probeert te overleven.

Daarom zouden we het moeten doen. Dat is de juiste motivatie.

Bekijk hier de bijpassende uitzending: God ziet, weet en beloont