Een van de grootste gevaren voor christenen is geestelijke arrogantie.

Als er trots in ons hart opwelt, kan dit absoluut ons geestelijke leven onderuit schoppen. Het kan ervoor zorgen dat we de sterke hand van God niet meer in ons leven zien.

In 1 Petrus 5:6 lezen we wat het tegengif voor trots is. Er staat:

Verneder u dan onder de krachtige hand van God, opdat Hij u op Zijn tijd verhoogt.

Het is jammer, maar er zijn mensen die de boodschap van het evangelie benadrukken met een vleugje arrogantie in plaats van nederigheid. Het gevolg is dat er mensen zijn die zich daardoor afgekeerd hebben van de hele boodschap van het evangelie.

Ons geloof moet altijd gepaard gaan met nederigheid.

Er zijn slechts twee mensen in de Bijbel van wie Jezus zegt dat zij een groot geloof hadden. Een van hen was de Romeinse hoofdman uit het verhaal in Lucas 7. Als je zijn verhaal bestudeert, ontdek je dat de oudsten van de Joden zeiden dat hij, vanwege zijn goede daden, Jezus’ hulp verdiende. Maar de hoofdman had een heel ander beeld van zichzelf. Hij zei dat hij het niet waard was dat Jezus onder zijn dak kwam.

De andere persoon van wie Jezus zei dat zij een groot geloof had, was de vrouw met de bezeten dochter in Matteüs 15. Twee elementen springen eruit als we haar verhaal lezen. Ze was volhardend en ze was nederig.

Een groot geloof kan niet gescheiden worden van diepe nederigheid. Nederigheid is een noodzakelijk ingrediënt voor de bodem van ons hart. Zonder nederigheid kan ons geloof niet groeien.

Bekijk hier de bijpassende uitzending: Drie geloofsverhalen